۱۳۳۹۹.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :اللّهُمَّ إنّي أسألُكَ العافِيَةَ. و أسألُكَ جَميلَ العافِيَةِ. و أسألُكَ شُكرَ العافِيَةِ. و أسألُكَ شُكرَ شُكرِ العافِيَةِ.^۱

۲۷۲۹

الضَّنائِنُ

۱۳۴۰۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنَّ للّه ِِ عزَّ و جلَّ عِبادا يَضُنُّ بِهِم عَنِ البَلاءِ. يُحييهِم في عافِيَةٍ. و يُدخِلُهُمُ الجَنَّةَ في عافِيَةٍ.^۲

۱۳۴۰۱.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ للّه ِِ تَعالى عِبادا يُحييهِم في عافِيَةٍ. و يُميتُهُم في عافِيَةٍ. و يُدخِلُهُمُ الجَنَّةَ في عافِيَةٍ.^۳

۱۳۴۰۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنَّ للّه ِِ عزَّ و جلَّ ضَنائنَ يَضُنُّ بِهِم عَنِ البَلاءِ. فيُحييهِم في عافِيَةٍ. و يَرزُقُهُم في عافِيَةٍ. و يُميتُهُم في عافِيَةٍ. و يَبعَثُهُم في عافِيَةٍ. و يُسكِنُهُمُ الجَنَّةَ في عافِيَةٍ.^۴

۱۳۴۰۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ للّه ِِ عزَّ و جلَّ ضَنائنَ مَن خَلقِه يَغذوهُم بِنِعمَتِهِ. و يَحبوهُم بِعافِيَتِهِ. و يُدخِلُهُمُ الجَنَّةَ بِرَحمَتِهِ. تَمُرُّ بِهِمُ البَلايا و الفِتَنُ لا تَضُرُّهُم شَيئا.^۵

۱۳۳۹۹.امام كاظم عليه السلام :بار خدايا! من از تو عافيت مسألت دارم، عافيت نيكو عطايم كن و شكر بر عافيت و شكر بر شكرِ عافيت ارزانيم فرما.

۲۷۲۹

بندگان خاصّ

۱۳۴۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عزّ و جلّ را بندگانى است كه آنان را گرفتار بلا نمى گرداند. زندگى آنها را با عافيت قرين مى سازد و با عافيت به بهشتشان مى برد.

۱۳۴۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال را بندگانى است كه زندگيشان را با عافيت مى گذراند و آنان را با عافيت مى ميراند و با عافيت به بهشتشان مى برد.

۱۳۴۰۲.امام باقر عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ را خاصگانى است كه آنان را از بلا نگه مى دارد، زندگيشان را قرين عافيت مى سازد، با عافيت روزيشان مى دهد، در عافيت مى ميراندشان، در عافيت مبعوثشان مى كند و با عافيت در بهشت جايشان مى دهد.

۱۳۴۰۳.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ را بندگان خاصّى است كه با نعمتِ خود آنان را تغذيه مى كند و عافيت خود را ارزانيشان مى دارد و با رحمت خود به بهشتشان مى برد. بلاها و فتنه ها بر آنها مى گذرد، اما زيانى به ايشان نمى رساند.

1.الدعوات : ۸۴ / ۲۱۱.

2.كنز العمّال : ۱۱۲۴۶.

3.كنز العمّال : ۱۱۲۴۷.

4.الكافي : ۲/۴۶۲/۱.

5.الكافي : ۲/۴۶۲/۳.